Wyższa Szkoła Morska w Gdyni – 25.01.1995 Wyższa Szkoła Morska w Gdyni jest uczelnią o wieloletnich tradycjach sięgających lat dwudziestych, kiedy to jako Państwowa Szkoła morska w Tczewie zapoczątkowała w 1920 roku kształcenie przyszłych nawigatorów i mechaników.Powołanie do życia morskiej szkoły tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w trudnej sytuacji gospodarczej i społecznej kraju dysponującego niewielkim pasemkiem wybrzeża morskiego i nie posiadającego portów, statków ani tradycji morskich - było czynem nad wyraz wyniosłym i dalekowzrocznym. Inicjatorem powołania szkoły był kontradmirał Kazimierz Porębski, jej istnienie doceniał również minister przemysłu i handlu Eugeniusz Kwiatkowski, decyzją którego szkołę w 1930 roku przeniesiono do rozbudowującej się Gdyni.Od tego czasu dzieje Szkoły Morskiej nierozerwalnie zespoliły się z naszym miastem.W latach 1934-35 uczniowie Szkoły na pokładzie „daru Pomorza" odbyli rejs dookoła świata, niosąc polską banderę w najdalsze zakątki globu. We wrześniu 1939 stanęli do obrony Gdyni i Wybrzeża, w której wielu z nich oddało życie. Po wojnie kadra Szkoły znów od podstaw tworzyła gospodarkę morską, kierując odbudową portu, odzyskiwaniem tonażu statków, ograniczając instytucje związane z funkcjonowaniem floty handlowej, kształcąc kolejne pokolenia kapitanów, oficerów, mechaników i elektryków. Wielu z nich reprezentowało i reprezentuje nasz kraj w instytucjach związanych z gospodarką morską w kraju i zagranicą. W 1969 roku Państwowa Szkoła morska w Gdyni otrzymała status wyższej uczelni. Rozwój szkoły szedł w parze z procesem rozwojowym Gdyni, ściśle się z nim splatając. Istnienie fachowej kadry morskiej było i jest bowiem warunkiem stałej ekspansji gospodarczej morskiego miasta, jakim jest Gdynia. Laureat medalu z 1995 r.nadanie Medalu im. Eugeniusza Kwiatkowskiego ZA WYBITNE ZASŁUGI DLA GDYNI - medal nr 4 - Wyższa Szkoła Morska w Gdyni (URM nr VII/132/95 z 25.01.95.; Monitor nr 2, poz. 11)Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu jej wybitnej roli w tworzeniu oblicza i charakteru miasta – 25.01.1995Korzenie Polskiej Marynarki Wojennej sięgają roku 1568 i czasów króla Zygmunta Augusta, ale już po kilkudziesięciu latach Rzeczpospolita utraciła posiadane okręty. Dopiero 28 listopada 1918 roku, kilka dni po powołaniu władz odrodzonego po 123-letniej niewoli państwa polskiego, naczelnik Józef Piłsudski podpisał dekret o powołaniu Sekcji Marynarki przy Ministerstwie Spraw Wojskowych.Tworzenie od podstaw marynarki wojennej, w warunkach zniszczeń spowodowanych działaniami I wojny światowej, nie było sprawą łatwą. Organizowali ją oficerowie, podoficerowie i marynarze z flot byłych państw zaborczych - rosyjskiej, austriackiej i niemieckiej. Pierwszym portem wojennym II Rzeczypospolitej był Modlin; w 1919 roku Polska w ramach wojennych reparacji otrzymała tylko 6 zużytych poniemieckich torpedowców.Polska Marynarka Wojenna aktywnie włączyła się do zmagań o terytorialny kształt młodego państwa. Marynarze brali udział w przejmowaniu Pomorza i zaślubinach Polski z morzem 10 lutego 1920 roku w Pucku, walczyli w wojnie polsko-radzieckiej i III powstaniu śląskim.Od 1926 roku losy Polskiej Marynarki Wojennej nierozerwalnie złączone są z Gdynią. Na Oksywiu wybudowany został od podstaw nowoczesny port wojenny. Na lata 1926-1939 przypada też okres największego chyba rozwoju PMW: do służby weszły zbudowane we Francji, Holandii i Anglii nowoczesne niszczyciele i okręty podwodne oraz największy okręt PMW - stawiacz min ORP „Gryf”, we własnych stoczniach zbudowano 6 minowców. Wraz z ilościowym i jakościowym rozwojem floty postępował rozwój infrastruktury na lądzie - portu wojennego w Oksywiu i w Helu.We wrześniu 1939 roku, w walce z przeważającymi siłami niemieckimi, podlegający Dowódcy Obrony Wybrzeża marynarze i żołnierze Morskiej Obrony Wybrzeża, Lądowej Obronny Wybrzeża, Rejonu Umocnionego Hel a także obrońcy Westerplatte, dali niejednokrotnie dowody bezprzykładnego męstwa. Obrońcy Helu skapitulowali jako jedni z ostatnich, dopiero 2 października.Od początku aż do końca II wojny światowej polscy marynarza brali aktywny udział w walkach na morzach i oceanach u boku floty brytyjskiej i państw sprzymierzonych. Polska Marynarka Wojenna zdobyła sobie wówczas zaszczytne miano „małej floty wielkiej duchem”; brała udział we wszystkich ważniejszych operacjach II wojny światowej.Po II wojnie światowej PMW w zasadzie nie wróciła do Polski. Marynarkę Wojenną w kraju znowu tworzono od podstaw, opierając się w dużej mierze na przedwojennej kadrze oficerów, podoficerów i marynarzy.W 1946 roku przejęto od ZSRR 23 okręty w ramach reparacji wojennych, wróciło też kilka okrętów z Wielkiej Brytanii. W późniejszych latach PMW została wyposażona w kolejne pokolenia okrętów. Na początku lat 60-tych dalszy rozwój PMW ukierunkowano na małe okręty torpedowe i rakietowe, lufową artylerie nadbrzeżną zastąpiono systemami rakietowymi. Polski przemysł okrętowy zaprojektował i zbudował szereg nowoczesnych okrętów.Przemiany lat 80-tych wywarły duży wpływ na Marynarkę Wojenną. Obecnie jest ona częścią sił zbrojnych przeznaczoną do bezpośredniej obrony wybrzeża, stanowi ok. 7% stanu Polskich Sił Zbrojnych. Posiada jednostki pływające i brzegowe a także pułk lotnictwa w Babich Dołach.W Gdyni mieszczą się obecnie: flotylla okrętów, Akademia Marynarki Wojennej, Dowództwo Marynarki Wojennej, Komenda Portu Wojennego, liczne jednostki i instytucje. Marynarka Wojenna jest bardzo ściśle związana z miastem; obecny kształt Gdyni jest w znacznej mierze jej zasługą. Marynarka prowadzi systematyczne akcje ratownicze na morzu, prowadzi morską edukację społeczeństwa, uczestniczy w obchodach organizowanych w mieście uroczystości oraz imprez kulturalnych, udostępnia mieszkańcom Gdyni swoje obiekty służby zdrowia, sportowe, kulturalne. Bez Marynarki Wojennej nie byłoby Gdyni w jej obecnym kształcie; stąd wniosek o nadanie jej Medalu im. E.Kwiatkowskiego Za wybitne zasługi dla gdyni wydaje się ze wszech miar uzasadniony.Laureat medalu z 1995 r.nadanie Medalu im. Eugeniusza Kwiatkowskiego ZA WYBITNE ZASŁUGI DLA GDYNI - medal nr 5 - Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej (URM nr VII/133/95 z 25.01.95.; Monitor nr 2, poz. 12) Opublikowano: 05.07.2006 00:00 Autor: Marek Grześ Zmodyfikowano: 14.02.2018 12:30 Zmodyfikował: Michał Kowalski