Ostrość widzenia Ponieważ nie można mieć wszystkiego, dobre widzenie nocne odbywa się kosztem głębi widzenia, a to oznacza, że pies nie widzi ostro ani przedmiotów znajdujących się zbyt blisko ani tych będących daleko. Człowiek posiada zdolność do modyfikowania kształtu soczewki, co sprawia, ze w dobrym świetle świetnie dostrzega detale. Źrenica oka psa też posiada zdolność do zwężania się i rozszerzania ale nie w takim stopniu w jakim występuje to u człowieka. S. Coren w taki sposób porównuje ostrość wzroku człowieka i psa: „ostateczny efekt jest zbliżony do tego jako my osiągamy, patrząc na świat poprzez delikatną gazę czy kawałek celofanu powleczonego cienką warstwą wazeliny. Ogólne zarysy przedmiotów są widoczne, ale wiele szczegółów zaciera się albo wręcz umyka wzrokowi”. Wrażliwość na ruch. Psie oczy są bardzo wrażliwe na ruch, co jest szczególnie ważne podczas pościgu za uciekającą, potencjalną ofiarą. Mają też zdolność do rozpoznawania znanych sobie obiektów jedynie po sposobie poruszania się. Niektóre rasy zostały wyhodowane do wykonywania zadań bazujących na wzroku. Psy pasterskie są w stanie zauważyć nawet niewielki ruch zwierzęcia chcącego oddalić się od grupy i przywołać go do porządku. Dostrzegają też i reagują z dużych odległości na subtelne wskazówki pasterza. Border collie bezbłędnie podążają za szybującym fresbee, retrievery śledzą tor lotu ustrzelonego przez myśliwego ptaka i zapamiętują miejsce jego upadku, zadaniem chartów było polowanie na szybko poruszającą się zwierzynę. Psy, na płaskim terenie, przy dobrej widoczności, rozpoznają obiekty poruszające się z odległości 800-900 metrów, ten dystans spada o połowę w przypadku obiektów nieruchomych. Pies, zatem nie dostrzeże z odległości 400 metrów swojego właściciela, jeśli ten nie będzie się poruszał. Natomiast owczarek z dwukrotnie większej odległości odczyta dawane mu przez pasterza gesty. Wrażliwość na ruch i „ślepota” na bezruch właściwa wielu drapieżnikom, wykształciła u niektórych gatunków zwierząt strategię przetrwania polegającą na zastyganiu w bezruchu, niepodejmowaniu ucieczki. Pole widzenia Kolejna różnica w sposobie widzenia świata dotyczy pola widzenia. Generalnie psy mają szersze pole widzenia od człowieka. Jest ono tym większe im bardziej z boku głowy umieszczone są jego oczy. Psy z krótkimi kufami takie jak mops, pekińczyk, czy buldog mają oczy z przodu głowy i węższe pole widzenia niż psy o wydłużonej czaszce, których oczy umieszczone są po bokach głowy np. charty. Ich pole widzenia sięga 270 stopni. Zacznie trudniej jest podejść do takiego psa i pozostać niezauważonym. Widzą nie tylko to, co znajduje się przed nimi, ale również to, co dzieje się z boku lub częściowo za nimi. Płacą za to jednak mniejszym zasięgiem widzenia obuocznego, dlatego słabo oceniają odległość. Opracowanie: Aneta Stec źródła: „Tajemnice psiego umysłu” S. Coren Opublikowano: 19.05.2014 06:50 Autor: Administrator