Śmierć matki, brak u niej mleka, zapalenie gruczołu mlekowego, tężyczka poporodowa czy niechęć do karmienie potomstwa są wskazaniem do sztucznego dokarmiania nowonarodzonych szczeniąt. Niepokój czy apatia mogą być dla nas sygnałem, że szczenięta są głodne. Jeśli musimy dokarmiać szczenięta zaraz po porodzie, najlepiej nadają się do tego preparaty mleko zastępcze, które rozpuszcza się w ciepłej wodzie. Należy je podawać co 2-3 godz. w ciągu dnia, smoczkiem lub pipetką. Nocą można karmić co 4-6 godz., później co 6-8 godz. Przy chętnym ssaniu i zadowalających przyrostach zwiększa się stopniowo odstępy między karmieniami do 4 godz. Sztucznie karmione szczenięta przyrastają dziennie ok 5-6% i podwajają swoją masę po ok 14 dniach. Do ok 14 dnia należy pobudzać oddawanie moczu i kału po każdym karmieniu masując mokrą, ciepłą ściereczką okolice krocza i brzuch. Po 3 tyg. poza mlekiem zaczynamy podawać stałe pożywienie. Należy również pamiętać, że mleko suki bardzo różni się od mleka krowiego więc nie można go zastępować. Szczenięta 8-tygodniowe są już najczęściej odsadzone od matki i trafiają do nowego środowiska. Oddzielenie od matki jest równoznaczne z odejściem od jej mleka, przestawieniem na system karmienia, do którego szczenięta powinny być stopniowo przygotowywane poprzez dokarmianie od 3-4 tygodnia życia. W tym wieku szczenięta chętnie pobierają miękkie i wilgotne pokarmy. Najlepiej podawać pokarm rozdrobniony, posiekany lub w formie papki, również gotowe karmy dla odsadzonych szczeniąt powinny być podawane namoczone. Należ zwrócić uwagę, aby żywienie było w pełni zbilansowane i odpowiadało zwiększonemu zapotrzebowaniu, związanemu ze wzrostem i rozwojem młodego organizmu. Żywienie w tym okresie życia szczeniąt ma bowiem ogromne znaczenie dla ich zdrowia i kondycji w wieku dorosłym, jak i w okresie starzenia się. Ważne jest aby odsadzone i zabrane przez nowego właściciela szczenię było karmione w ten sam sposób przez pierwsze 7-14 dni Uniknie się wtedy zaburzeń pokarmowych, związanych z nagłą zmianą karmy, stresem wywołanym rozłąką z suką i zmianą środowiska. Początkowo szczenię powinno dostawać dzienną dawkę pokarmu podzieloną na 5 porcji. W 3 miesiącu życia zmniejsza się częstotliwość karmień do 4, a w 5 miesiącu do 3-krotnego karmienia w ciągu doby. Szczenięta powyżej 7 miesiąca zaleca się karmić 2-krotnie w ciągu dnia. Częstym błędem jest podawanie zbyt dużych porcji karmy powodujących zadławienie, szczególnie przy rywalizacji o pożywienie. Łapczywe jedzenie może powodować wymioty, zaleganie pokarmu w jelitach, fermentację i biegunki. Rasy małe i miniaturowe osiągają dorosłą masę ciała w wieku 6-9 miesięcy, natomiast rasy duże i olbrzymie nie dojrzewają przed upływem 18-24 miesięcy. Karmy przemysłowe są zbilansowane pod względem składników pokarmowych, witamin i energii i mogą stanowić pokarm pełnowartościowy. W żywieniu szczeniąt możemy, zatem zastosować gotową karmę przeznaczoną dla danej grupy wiekowej z podziałem na przypuszczalną wielkość psa po osiągnięciu dorosłości (małe, średnie, duże i olbrzymie). Zbyt szybkie przestawienie na dietę przeznaczoną dla psów dorosłych jest niewskazana, gdyż będzie to dieta niedoborowa dla szczeniąt. Dawkowanie danej karmy jest podawane przez producenta, jednak warto obserwować wygląd zwierzęcia, gdyż w zależności od rasy, temperamentu i cech indywidualnych pobieranie pokarmu jest różne. W przypadku ras miniaturowych, małych i średnich po ukończeniu 12 miesięcy można stosować pokarm przeznaczony dla osobników dorosłych. Rasy duże i olbrzymie powinny być karmione dietami dla szczeniąt do ok 18 miesiąca życia. Szczenięta żywione wyłącznie dobrą karmą przemysłową nie wykazują niedoborów żywieniowych. Jeśli musimy dokarmiać szczenięta zaraz po porodzie, najlepiej nadają się do tego preparaty mleko zastępcze, które rozpuszcza się w ciepłej wodzie. Należy je podawać co 2-3 godz. w ciągu dnia, smoczkiem lub pipetką. Nocą można karmić co 4-6 godz., później co 6-8 godz. Przy chętnym ssaniu i zadowalających przyrostach zwiększa się stopniowo odstępy między karmieniami do 4 godz. Sztucznie karmione szczenięta przyrastają dziennie ok 5-6% i podwajają swoją masę po ok 14 dniach. Do ok 14 dnia należy pobudzać oddawanie moczu i kału po każdym karmieniu masując mokrą, ciepłą ściereczką okolice krocza i brzuch. Po 3 tyg. poza mlekiem zaczynamy podawać stałe pożywienie. Należy również pamiętać, że mleko suki bardzo różni się od mleka krowiego więc nie można go zastępować. Szczenięta 8-tygodniowe są już najczęściej odsadzone od matki i trafiają do nowego środowiska. Oddzielenie od matki jest równoznaczne z odejściem od jej mleka, przestawieniem na system karmienia, do którego szczenięta powinny być stopniowo przygotowywane poprzez dokarmianie od 3-4 tygodnia życia. W tym wieku szczenięta chętnie pobierają miękkie i wilgotne pokarmy. Najlepiej podawać pokarm rozdrobniony, posiekany lub w formie papki, również gotowe karmy dla odsadzonych szczeniąt powinny być podawane namoczone. Należ zwrócić uwagę, aby żywienie było w pełni zbilansowane i odpowiadało zwiększonemu zapotrzebowaniu, związanemu ze wzrostem i rozwojem młodego organizmu. Żywienie w tym okresie życia szczeniąt ma bowiem ogromne znaczenie dla ich zdrowia i kondycji w wieku dorosłym, jak i w okresie starzenia się. Ważne jest aby odsadzone i zabrane przez nowego właściciela szczenię było karmione w ten sam sposób przez pierwsze 7-14 dni Uniknie się wtedy zaburzeń pokarmowych, związanych z nagłą zmianą karmy, stresem wywołanym rozłąką z suką i zmianą środowiska. Początkowo szczenię powinno dostawać dzienną dawkę pokarmu podzieloną na 5 porcji. W 3 miesiącu życia zmniejsza się częstotliwość karmień do 4, a w 5 miesiącu do 3-krotnego karmienia w ciągu doby. Szczenięta powyżej 7 miesiąca zaleca się karmić 2-krotnie w ciągu dnia. Częstym błędem jest podawanie zbyt dużych porcji karmy powodujących zadławienie, szczególnie przy rywalizacji o pożywienie. Łapczywe jedzenie może powodować wymioty, zaleganie pokarmu w jelitach, fermentację i biegunki. Rasy małe i miniaturowe osiągają dorosłą masę ciała w wieku 6-9 miesięcy, natomiast rasy duże i olbrzymie nie dojrzewają przed upływem 18-24 miesięcy. Żywienie domowe wymaga zbilansowania składników pokarmowych oraz witamin i minerałów. W wieku 8 tyg. dawka pokarmowa powinna składać się w 2/3 z mięsa i 1/3 składników roślinnych. W wieku dorosłym te proporcje ulegają odwróceniu. Szczenię po odsadzeniu od matki powinno dostawać mięso drobiowe, cielęce, wołowe (gotowane) wymieszane z gotowanym ryżem, makaronem, kaszą lub płatkami kukurydzianymi. W karmie domowej powinien być dodatek warzyw (szczególnie marchew, nawet surowa). Zaleca się przyzwyczajanie szczeniąt do jedzenia owoców np. starte jabłko czy rozdrobniony banan. Tylko bardzo młode szczenięta trawią cukier mlekowy i po odsadzeniu od matki tracą enzym do jego rozkładania. Dlatego podawanie mleka powoduje zatrzymanie wody w jelitach, rozwój bakterii co usposabia do wystąpienia biegunki. Niektóre szczenięta nie tolerują płatków owsianych i kaszy jęczmiennej. Wszystkie te składniki powinny być wymieszane z preparatami mineralno-witaminowymi. U ras olbrzymich niewłaściwy stosunek wapnia do fosforu ( zbyt dużo wapnia) prowadzi do nadmiernie szybkiego wzrostu i schorzeń ortopedycznych. Niedobór wapnia prowadzi do demineralizacji kości, szczególnie kości długich, objawiających się niechęcią do zabawy, spacerów lub kulawizną. Powoduje także zwiększone zapotrzebowanie szczeniąt na cynk. Jego niedobór objawia się słabym wzrostem, jadłowstrętem, wyniszczeniem i pogorszeniem stanu skóry oraz odbarwieniem włosa. Chude sery i twarogi są bardzo chętnie zjadane przez szczenięta i stanowią doskonałe źródło białka i tłuszczy. W dawce żywieniowe powinno się uwzględnić podawanie raz w tygodniu ugotowanego żółtka jaja kurzego. Dobrym dodatkiem do pożywienia dla szczeniąt jest siemię lniane, drożdże i otręby, olej lub oliwa z oliwek. Zawierają one nienasycone kwasy tłuszczowe niezbędne dla organizmu i korzystnie działające na skórę i sierść (maksymalnie łyżeczka na 0,5 kg przygotowanego posiłku lub szklankę suchej karmy). Ich nadmiar przyczynia się do niedoboru wit. E i tym samym powoduje m.in. osłabienie odporności. Zakazane jest podawanie szczeniętom resztek obiadowych, sosów, wędlin, słodyczy, żółtego sera, grochu, owoców cytrusowych. Są to pokarmy alergizujące dla psa. Podawanie słodyczy, głównie czekolady, może powodować zatrucie szczeniąt ( 30 g czekolady może powodować śmierć u 3-kilogramowego psa). Karma niezbilansowana lub zawierająca niewłaściwe komponenty może powodować niedożywienie. Częstym błędem jest podawanie nadmiernej ilości mięsa. Nie wolno również podawać kości, mogą one powodować uszkodzenie ścian przewodu pokarmowego, zaparcia i zaczopowanie jelit. Najlepiej używać gotowych gryzaków zakupionych w sklepie zoologicznym, przyczyniają się one do wyrobienia zgryzu i chronią zęby przed osadzaniem kamienia nazębnego. Bardzo ważnym składnikiem w żywieniu szczeniąt jest WODA, niezbędna do prawidłowego przebiegu przemiany materii. Szczenię musi mieć stały dostęp do świeżej wody, niezależnie od tego czy jest żywione metodą tradycyjną czy sucha karmą. Opublikowano: 19.05.2014 07:07 Autor: Administrator