Po odzyskaniu przez Polskę suwerenności w 1920 r. w granice odrodzonego państwa włączono 147-kilometrowy odcinek wybrzeża. 20 czerwca 1920 r. inż. Tadeusz Wenda, po przeprowadzeniu wstępnych analiz terenowych, opracował sprawozdanie, w którym jako najkorzystniejsze miejsce do budowy przyszłego portu wojennego i handlowego wskazał obszar Pradoliny Kaszubskiej, między ówczesnymi wsiami Gdynia i Oksywie. Lokalizacja ta stała się wkrótce główną bazą polskiej Marynarki Wojennej. Część północną portu w Gdyni, położoną w pobliżu Oksywia (włączonego do Gdyni w 1926 r.), przeznaczono na potrzeby Marynarki Wojennej. W tym rejonie rozpoczęto wznoszenie nabrzeży, basenów portowych oraz licznych obiektów — koszar, magazynów, budynków technicznych i mieszkalnych. Równocześnie z tworzeniem gdyńskiego portu wojennego podejmowano działania związane z budową infrastruktury przemysłu okrętowego na potrzeby Marynarki Wojennej — najpierw w formie prowizorycznych warsztatów portowych, a następnie, w latach 30., w postaci dużej, nowoczesnej stoczni, funkcjonującej w tej samej lokalizacji do dziś.Podczas wykładu zostanie zaprezentowana historia budowy portu wojennego oraz sąsiadującej z nim Stoczni Marynarki Wojennej, a także szczegółowo zostaną omówione budynki i inne budowle, które pełniły niezbędne dla prawidłowego działania gdyńskiej bazy funkcję.Więcej informacji na stronie muzeumgdynia.pl. Opublikowano: 01.12.2025 10:07 Autor: Paweł Jałoszewski (pawel.jaloszewski@gdynia.pl)