Opieka medyczna Osoby pracujące w Wielkiej Brytanii lub osoby wykonujące wolne zawody (samozatrudnienie), dla których podstawowym (obecnym) miejscem pracy (wykonywania działalności) jest Wielka Brytania, mają takie same uprawnienia do darmowych lub częściowo odpłatnych usług lekarskich, jak obywatele Zjednoczonego Królestwa. Nie dotyczy to osób poszukujących pracy - w momencie korzystania z opieki medycznej trzeba być zatrudnionym. Jeżeli więc jedziemy do pracy w Wielkiej Brytanii (również w formie samozatrudnienia), nie ma potrzeby uzyskiwania dodatkowych zaświadczeń w Polsce. Wystarczy dowód zatrudnienia (wykonywania działalności) w Zjednoczonym Królestwie. Opieka medyczna dla członków rodziny. Darmową opieką objęci są również małżonkowie i dzieci, o ile zamieszkują w Zjednoczonym Królestwie. Istnieje również możliwość objęcia ubezpieczeniem członków rodziny, którzy pozostali w Polsce. Należy uzyskać poświadczenie ubezpieczenia na formularzu E109. Na podstawie tego dokumentu członkowie rodziny będą mogli korzystać z bezpłatnej opieki medycznej w Polsce. Dokumenty takie wystawiane są przez HM Revenue & Customs. Ponieważ szpitale są zobowiązane sprawdzić, czy pacjentowi przysługuje bezpłatna opieka medyczna, mogą wymagać od pacjenta udokumentowania swoich praw. Udając się do lekarza należy posiadać potwierdzenie zatrudnienia w Zjednoczonym Królestwie wystawione przez pracodawcę (wystarczy payslip - odcinek płacowy), a w przypadku samozatrudnionych - wystawione (przez siebie) faktury lub rachunki; w przypadku posiadaczy karty CIS-4 należy przedstawić uzyskane ostatnio vouchery od zleceniodawcy. Stały pobyt. Osoby, które zamieszkują legalnie w Wielkiej Brytanii dłużej niż rok, uzyskują prawo do bezpłatnej opieki medycznej, niezależnie od faktu, czy pracują, czy też nie. Jeżeli jednak jedziemy np. w celach turystycznych, w poszukiwaniu pracy, jako au pair zatrudnieni jesteśmy przez pracodawcę polskiego, który wysyła nas w delegację (nie należy mylić z sytuacją, gdy za pośrednictwem polskiej agencji podejmujemy pracę u pracodawcy zagranicznego), aby uzyskać prawo do opieki zdrowotnej za granicą musimy zaopatrzyć się w Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) - European Health Insurance Card, która w roku 2006 (EKUZ) zastąpiła wcześniej używane formularze E 110, E 111, E 119 i E 128. Jeżeli nie uzyskamy karty EKUZ przed wyjazdem, to może się okazać, że będziemy zmuszeni samodzielnie opłacić koszty leczenia, co nie zamyka jednak możliwości uzyskania późniejszej refundacji po powrocie do Polski. Korzystając z lekarza, warto uprzednio upewnić się, czy świadczona nam usługa nie jest prywatna i jest wykonywana w ramach Narodowej Służby Zdrowia (NHS - National Health Service). Niektórzy lekarze pracują zarówno dla NHS jak i prywatnie. Również w NHS niektóre usługi są płatne (dentystyczne i okulistyczne), płacimy także za lekarstwa. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronach Narodowego Funduszu Zdrowia. Uzyskane w Wielkiej Brytanii formularze (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego) mogą się przydać również, gdy pracując w za granicą, udajemy się z wizytą do kraju. (Na naszych stronach także o pomocy socjalnej możliwej do uzyskania).cdn Artykuł został opublikowany dzięki pomocy finansowej Unii Europejskiej. Za treść tego artykułu odpowiada Stowarzyszenie OVUM, poglądy w nim wyrażone nie odzwierciedlają w żadnym razie oficjalnego stanowiska Unii Europejskiej.* Rubryka redagowana przez Biuro Porad Obywatelskich, ul. Traugutta 2, dyżur tel. (058) 661 31 51 w pon., wt., śr. w godz.17.00-19.00, oraz w czw. w godz.10.00-12.00. Biuro udziela porad bezpłatnie. Opublikowano: 26.07.2007 00:00 Autor: Aleksandra Krzymińska