Budynki i obszary chronione konserwatorsko

W budynkach zabytkowych ważne jest zachowanie „ciągłości architektonicznej”, dlatego służby konserwatorskie dbają o zachowanie tkanki historycznej budynków, zabudowy lub obszarów. W przypadku nieruchomości ochroną objęte są całe budynki, ich detale architektoniczne, stolarka okienna i drzwiowa, zewnętrzne i wewnętrzne balustrady i poręcze, nawierzchnie okładziny czy inne elementy wykończenia elewacji i klatek schodowych.

Wszelkie naprawy ubytków okładzin, nawierzchni, balustrad, odnowienia kolorystyki oraz wymiana dachu, stolarki okiennej lub drzwiowej budynków historycznych wymagają uzgodnienia ze służbami konserwatorskimi.
Prace projektowe i remontowe należy zlecić wyspecjalizowanym projektantom i budowlanym firmom konserwatorskim.
Montaż informacji wizualnej w formie szyldów należy przeanalizować pod kątem bezpieczeństwa historycznej tkanki elewacji budynku. Nie wolno nawiercać, rozwiercać i skuwać szlachetnych tynków, kamiennych okładzin elewacyjnych, gzymsów pilastrów, żłobień i innych elementów dekoracji architektonicznej.
Ewentualna konserwacja stolarki okiennej lub drzwiowej musi być realizowana zgodnie z wytycznymi konserwatora.
Wszelkie prace remontowe klatki schodowej łącznie z okładzinami ceramicznymi, lastryko, drewnianymi itp. powinny być realizowane pod właściwym nadzorem konserwatora. Poręcze balustrady, freski i szlachetne lamperie, także nie mogą być naruszone bez wcześniejszych uzgodnień.

Zakres ochrony zabytków oraz sposób procedowania uzgodnień zależny jest od formy ochrony. Wynikać ona może z:

indywidualnego wpisu do rejestru zabytków,
usytuowania na obszarze wpisanym do rejestru zabytków,
wpisania do wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków nieruchomych niewpisanych do rejestru zabytków,
obszaru ochrony ekspozycji lub krajobrazu wpisów obszarowych lub indywidualnych wyznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.

pdf2333kb