Zdolność do odczuwania i rozpoznawania smaków zależy od ilości i jakości posiadanych kubków smakowych. Receptory te zlokalizowane są przede wszystkim na języku, a niewielka ilość na podniebieniu i w tylnej części jamy ustnej. Poszczególne kategorie kubków smakowych są wrażliwe na określone rodzaje substancji chemicznych. Psy, podobnie jak ludzie, są zdolne do odczuwania smaków: słodkiego, słonego, kwaśnego i gorzkiego. Dodatkowo mają kubki smakowe wrażliwe na smak mięsa i tłuszczów zwierzęcych i te smaki, czego świadomi są wszyscy właściciele psów, są dla nich szczególnie atrakcyjne. Receptory słodkiego smaku u psów reagują na furany- substancje obecne w wielu owocach. Upodobanie do słodkiego smaku bierze się zapewne stąd, że psowate uzupełniają swoją mięsną dietę owocami. Psy maja umiarkowaną awersję do smaków kwaśnych i bardzo dużą do smaków gorzkich podobnie jak większość ssaków. Przyczyna jest prosta: większość substancji trujących ma gorzki smak. Niechęć do smaku gorzkiego jest wykorzystywana przy produkcji substancji mających zniechęcić naszych podopiecznych do ogryzania foteli, czy krzeseł. Robione na bazie ałunu albo kapsaicyny wyizolowanej z ostrej papryki są zazwyczaj skuteczne. Poza tym psy zdecydowanie wolą pokarm wilgotny i ciepły – ma bardziej intensywny smak i zapach - od suchego i zimnego.„Niektóre preferencje pokarmowe u psów zdają się wyuczone i to już na bardzo wczesnych stadiach rozwoju. Znajomość z rozmaitymi smakami szczenięta zawierają jeszcze przed urodzeniem. Dieta ciężarnej matki ma wpływ na skład chemiczny wód płodowych, tak więc rozwijające się kubki smakowe są pobudzane przez smak płynów, w których pływają rozwijające się płody” „Niektóre mające wpływ na smak substancje chemiczne przenikają także do mleka matki, pomagają w ustanowieniu wrażliwości na określone smaki, które kojarzą się z ciepłem matki i bezpieczeństwem – prawdziwe jedzenie na uspokojenie.” Psy nie przywiązują jednak dużej wagi do smaku pożywienia. Natura nie obdarzyła ich subtelnością tego zmysłu porównywalną do wrażliwości u człowieka. Ludzie posiadają 9 tysięcy kubków smakowych, psy mają ich zaledwie 1700. Koty również nie mają się czym chwalić. Mizerna ilość 470 kubków smakowych stawia je daleko za psami. Receptory smakowe, podobnie jak komórki skóry, muszą być stale zastępowane nowymi. Z wiekiem jednak zdolności regeneracyjne komórek, również kubków smakowych, maleją. Stąd u starszych psów wrażliwość na smaki jest mniejsza. Opracowanie: Aneta Stec źródła: „Tajemnice psiego umysłu” S. Coren Opublikowano: 19.05.2014 06:48 Autor: Administrator