Jak zmieniają się gdyńskie zabytki? - cz. 4

Rada Miasta Gdyni przyznaje co roku dofinansowanie na renowację historycznych budynków miasta. Dzięki temu w 2020 r. przeprowadzono prace przy 21 budynkach i jednym pomniku. Prace remontowe i konserwatorskie prowadzone przy historycznych budynkach, pozwalają poprawić stan techniczny i estetyczny naszych młodych zabytków i wyeksponować ich zatarte przez upływ czasu walory.

Kamienica przy ul. Św. Wojciecha 7

Kamienica zlokalizowana jest w północnej części Śródmieścia, na obszarze gdzie do wybuchu II wojny światowej powstało bardzo niewiele nowych domów. Budynek powstał w 2. połowie lat 30. XX w. na narożnej działce i taką lokalizację wykorzystano do zaokrąglenia narożnika budynku z pionowym uskokiem i przecinającymi go balkonami. W wyniku remontów powojennych elewacje utraciły swój pierwotny wystrój i ideą właścicieli było przywrócenie wyglądu historycznego. Była to okazja do odtworzenia pierwotnej kolorystyki elewacji, którą ustalono na podstawie pozostałości tynków. Odkryto także na poziomie parteru fragmenty charakterystycznego dla Gdyni tynku zmywanego, cechującego się porowatą powierzchnią z wystającymi odłamkami kruszywa. W czasie prac zastosowano tradycyjne metody budowlane, wykonując na poziomie parteru dekoracyjny tynk zmywany o czerwonawym odcieniu z czarnym kruszywem. Nazwa tynku pochodzi od technologii wykonania, w której po lekkim stwardnieniu warstwy narzuconej na elewację, spłukuje się delikatnie powierzchnię wodą, w wyniku czego pojawiają się wystające, dekoracyjne kamyki.

Ta część Śródmieścia położona najbliżej portu bardzo się zmienia na naszych oczach. Powstają nowe budynki a także historyczne domy stopniowo odzyskują dawny wygląd.