„Dwie ojczyzny. Polskie dzieci w Nowej Zelandii. Tułacze wspomnienia” to tytuł publikacji prezentującej wspomnienia młodych polskich emigrantów, których zawierucha II wojny światowej rzuciła na drugi koniec świata. Ich wspomnienia zebrano i udostępniono. Nową kolekcję emigracyjnych historii możemy oglądać na stronie Archiwum Emigranta.Na początku II wojny światowej tysiące Polaków przesiedlono do obozów pracy w głębi Rosji. Po ociepleniu stosunków między Polską a Związkiem Radzieckim 120 000 z nich ewakuowano do Iranu. Wśród nich było ok. 20 tys. dzieci, których rodzice nie przetrwali zsyłki i długiego marszu z obozów na Syberii lub zgłosili się do Polskiej Armii na Uchodźstwie. Rząd Polski zaapelował do Ligi Narodów o pomoc w znalezieniu schronienia dla sierot. Odpowiedziała tylko Nowa Zelandia.Ostatecznie do tego kraju przypłynęło 733 dzieci. 31 października 1944 roku młodzi polscy emigranci zeszli z okrętu w Wellington.Zebrane po 60 latach wspomnienia dzieci z Pahiatua są dostępne na stronie Archiwum Emigranta. Na kolekcję składają się: ponad 500-stronicowa publikacja „Dwie ojczyzny. Polskie dzieci w Nowej Zelandii. Tułacze wspomnienia”, wywiady z emigrantami i dziesiątki zdjęćArchiwum Emigranta to projekt powołany do życia przez Muzeum Emigracji w Gdyni. Osobiste historie Polek i Polaków zebrane i zaprezentowane w zdigitalizowanej formie tworzą szeroką i niezwykłą panoramę obecności Polaków na wszystkich kontynentach.Szczególy na www.polska1.pl. Opublikowano: 15.02.2018 12:36 Autor: Karolina Szypelt (k.szypelt@gdynia.pl) Zmodyfikowano: 15.02.2018 12:36 Zmodyfikował: Karolina Szypelt