Jak zmieniają się gdyńskie zabytki? – cz. 3 – Klasztor franciszkanów na Wzgórzu św. Maksymiliana

Rada Miasta Gdyni przyznaje co roku dofinansowanie na renowację historycznych budynków miasta. Dzięki temu w 2020 r. przeprowadzono prace przy 21 budynkach i jednym pomniku, opisanym tydzień temu. Prace remontowe i konserwatorskie prowadzone przy historycznych budynkach, pozwalają poprawić stan techniczny i estetyczny naszych młodych zabytków i wyeksponować ich zatarte przez upływ czasu walory.

Jednym z najbardziej interesujących kompleksów zabytkowych nie tylko w skali Gdyni jest zespół kościoła i klasztoru franciszkanów na Wzgórzu św. Maksymiliana. Historia tego założenia sięga 2. połowy lat 30. XX w. kiedy powstał klasztor z kaplicą o charakterystycznych dla Gdyni modernistycznych formach, zaprojektowany przez architektów Zbigniewa Kupca i Tadeusza Kossaka. Po wojnie w latach 1957-60 zbudowano kościół, a wieżę górującą nad miastem ukończono dopiero w 1974 r. (iglice). Zespół ma nietypowe dla centrum Gdyni ceglano-kamienne elewacje nawiązujące do średniowiecznych kościołów i klasztorów. Te tradycyjne materiały połączono z nowoczesnym betonem i żelbetem charakterystycznym dla modernizmu.
Najstarszą częścią jest klasztor poświęcony w 1937 r. z kwadratowym dziedzińcem przed wejściem. Z dwóch stron dziedzińca jest zabudowa, a dzięki zagłębieniu poziomu dziedzińca z dwóch pozostałych stron są mury, tworzące unikatową przestrzeń. Dziedziniec nie jest więc zamknięty i każdy może go podziwiać.
Trwające od kilku lat prace konserwatorskie zainicjowane przez ojców franciszkanów obejmują m.in. odrestaurowanie wykończenia w rejonie dziedzińca. W 2020 r. konserwacji poddano schody łączące poziom dziedzińca z placem przed kościołem i ulicą. Wykonano prace przy powierzchniach ceglanych murów, wymieniając zniszczone cegły i naprawiając spoiny. Odrestaurowano też posadzki na schodach wykonane z lastryka, uzupełniając najbardziej zniszczone fragmenty. Naprawiono też zwieńczenie murów wykończone białym sztucznym kamieniem. Szczególnie pracochłonna i wymagająca była naprawa dekoracyjnych kul na zwieńczeniu murów.
Prace wykonała firma NEY, a nadzór architektoniczno-konserwatorski sprawowała konserwator Maria Zakrzewska oraz ze strony zgromadzenia franciszkanów o. Stanisław.
Warto wspiąć się na wzgórze, aby zobaczyć kościół oraz wejść na niepowtarzalny dziedziniec przed klasztorem.