Motyle dzienne Gdyni

Miasto Gdynia od lat intensywnie rozrasta się w kierunku zachodnim i północnym, a także „zabudowuje się” w starych dzielnicach. Mimo silnego zurbanizowania walory przyrodnicze Gdyni przyciągają wiele gatunków motyli dziennych (ok. 40% liczby gatunków stwierdzonych w Polsce i ok. 85% występujących w północnej Polsce). Motyle znajdują tu siedliska, pożywienie i dogodne miejsca do rozmnażania. Bogactwo motyli dziennych Gdyni udało się przedstawić doświadczonemu obserwatorowi i pasjonatowi motyli – Peterowi Sennowi w wyjątkowym atlasie, z którego internetową wersją można zapoznać się niżej.

Studium Petera Senna Motyle dzienne Gdyni. Atlas rozmieszczenia nie posiada odpowiednika w literaturze poświęconej obserwacjom motyli na terenie polskich miast, za wyjątkiem ogólnych opracowań i artykułów w specjalistycznych periodykach. Unikalny charakter tej pracy potęguje jej wymiar edukacyjny, polegający na przedstawieniu zarówno metod obserwacji motyli, jak i odnajdywania ich siedlisk. Bogato ilustrowana pięknymi fotografiami książka zawiera obszerny i jedyny w swoim rodzaju przegląd gatunków motyli występujących na terenie Gdyni.

/storage/uzytkownicy/pawel.jaloszewski@gdynia.pl/2025/Artykuly/2025-05-16 Zakladka Srodowiska/MOTYLE DZIENNE GDYNI.pdf

Peter Senn (ur. 1947) pochodzi z Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył studia. W latach 70. osiadł wraz z żoną, córką i synem w Gdańsku oraz podjął pracę jako nauczyciel języka angielskiego w III Liceum Ogólnokształcącym w Gdyni. Otrzymał najwyższe odznaczenie przyznawane obcokrajowcom – Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP. Od 12 lat mieszka w Gdyni.

Galeria zdjęć

Galeria zdjęć

Motyle dzienne Gdyni Peater Senn

Cykl życiowy motyla składa się z czterech stadiów rozwojowych, przedstawionych tu na przykładzie niestrzępa głogowca (Aporia crataegi)

Rusałka pawik (Aglais io) z zamkniętymi, ciemnymi skrzydłami jest mało widoczny i dobrze zakamuflowany, choć…

… gdy Rusałka pawik (Aglais io) spostrzega niebezpieczeństwo, błyskawicznie otwiera skrzydła i pokazuje swoje „wielkie oczy”. W tym przypadku strach ma wielkie oczy dosłownie.

Rusałka osetnik (Vanessa cardui) to gatunek wędrowny. Pierwsze osobniki pojawiające się w maju mogły przylecieć aż z północnej Afryki. Kolejne pokolenie rozwija się już u nas, zanim poleci z powrotem na południe.

Modraszek agestis (Aricia agestis) i modraszek ikar (Polyommatus icarus). Dokładnie przyjrzyj się plamkom na skrzydłach – wyglądają podobnie? Aby rozróżnić oba gatunki, niezbędne jest policzenie plamek. Z kolei…

… modraszek amandus (Polyommatus amandus) wygrzewa się na słońcu, aby mięśnie poruszające skrzydłami osiągnęły temperaturę ponad 30ºC – inaczej nie może latać.

Modraszek ikar (Polyommatus icarus) najczęściej jest widywany na kwiatach koniczyny, z których pobiera pokarm (nektar).

Dostojka latonia (Issoria latonia) posiada na spodzie tylnego skrzydła wzór, który pozwala zidentyfikować ten gatunek i nie pomylić go z innymi dostojkami.

Latolistek cytrynek (Gonepteryx rhamni) zimuje w postaci dorosłego owada, a ponownie latać zaczyna w pierwsze słoneczne dni wiosny. To wyjątkowo długowieczny motyl – może żyć do 11 miesięcy.

Przestrojnik trawnik (Aphantopus hyperantus). Czy te brązowe oczka na wierzchu i spodzie skrzydeł mogą kłamać? Tylko po nich można rozpoznać ten gatunek. Latem najczęściej występuje na trawiastych terenach.

Karłątek ryska (Thymelicus lineola) to niezwykle ciekawy motyl, choć czasem prezentuje się skromnie. Jest bardzo podobny do…

… karłątka leśnego (Thymelicus sylvestris). Ważna cecha rozróżniająca oba gatunki to kolor końcówek czułek. Dostrzegacie ten detal?

Osadnik megera (Lasiommata megera) posiada doskonale kamuflujący wzór na tylnych skrzydłach, który sprawia, że prawie go nie widać na tle kory.

Zieleńczyk ostrężyniec (Callophrys rubi) – zielony kolor na tylnych skrzydłach czyni tego motyla trudnym do znalezienia wśród jagodników i śródleśnych łąk.

Paź królowej (Papilio machaon) z widoczną ssawką, którą rozwija w celu pobrania pokarmu lub płynów. Ogonki na skrzydłach służą do zmylenia drapieżnika, aby zaatakował to miejsce, a nie głowę.

Oto przykład dymorfizmu płciowego motyli, czyli różnego ubarwienia samca i samicy. Na tym zdjęciu samiec czerwończyka płomieniec (Lycaena hippothoe)…

… a tak prezentuje się wygrzewająca w promieniach słońca samica czerwończyka płomieniec.

Rusałka kratkowiec (Araschnia levana) jest doskonałym przykładem dymorfizmu sezonowego. Pokolenie wiosenne różni się całkowicie wyglądem od pokolenia letniego, które widać na zdjęciu.

Rusałka kratkowiec (Araschnia levana) z pokolenia wiosennego przysiadł na kaczeńcu, który występuje w ulubionych miejscach motyla – na wilgotnych łąkach i zaroślach, skrajach lasów.

Polowiec szachownica (Melanargia galathea) do lat 90. XX w. był bardzo rzadko spotykany w Polsce. Obecnie latem można go podziwiać niemal na każdej łące w Gdyni.

Warunki pobierania

Kontakt